Çimenlekesigillerden Aynur

Bizim evdeki en tatlı rekabet, eş zamanlı okunan aynı kitabı kimin daha önce bitireceğidir. Her kitapta olmuyor tabi fakat mevzu bu ise maalesef genellikle ben kaybediyorum.

Çimenlekesi ailesinde şeytanın bacağını kıracaktım ki son metrelerde/sayfalarda maalesef yine olan oldu. Topu topu kitabı bitirmeme bir bölüm kalmışken, kitap rakibimin ellerinde okunmaya başlandı ve tabi ki bitmeden bırakılmadı.

Neyse, bir kitap hakkında yazacaksanız aynı evden iki kişinin okumuş olması iyidir. Ara sıra gelen gülme efektleri benim için iyi bir gözlem oldu.

Aynur ve Çimenlekesi ailesi birçoğumuzun yakından tanıdığı ve hatta belki kendi aileleri. Ergenlik sorunları, ev sorunları, aile içi ilişkiler vs alanlarında yaşanan çoğunluk sıkıntılı ama bir o kadar da komik olayların anladıldığı bir ilk gençlik romanı (belki de uzun hikayesi demeli….).


İlk Gençlik Yayınları’ndan çıkan uzun hikaye tadında Aynur Çimenlekesi ve Pek Sıradan Ailesi. İlk gençlik çağındaki çocuklara belki de hergün karşılaştıkları sorunların aslında sadece onlara özel olmadığını, birçok evde yaşanabildiğini gösteriyor. Ayrıca bu olayların aslında birbirini seven bir aile içinde pek de yıpratıcı olmadığını, ailenin bu şekilde birlikte büyüdüğünü ve bu büyümenin aslında eğlenceli de olabileceğini gösteriyor.
İlk gençlik yaşındaki arkadaşlara çok rahatça tavsiye edilebilecek bir kitap. Tabi ebeveynler muhtemelen kitapta geçen bazı argo tabirlerden rahatsızlık duyacaklardır. Şahsen bazen dozu fazla kaçmış gibi de geldi bana. Aile içinde bu kadar rahat argo kullanıyor mu bilmiyorum. Yine de kitabı sansürlemeye gerek yok elbet.

18,5 yaşında olsan da baba dediğin kulak çekebilir :)

Hikayeyi okurken zaman zaman karşılaştığım detaylar, yazarı Halenur Gürbüz’ün iyi bir gözlemci olduğuna kanaat getirmeme yetti. Sadece birkaç cümle ile çok iyi tasvirler yapıp, sizi bir anda o atmosfere götürüyor ve siz bir sayfasında olduğunuzu unutuyorsunuz. Anlatımı ile okuyucunun zihninde istediği manzarayı canlandırmayı başarıyor. Sanki yalnızca anlattığı sahneyi görmekten ziyade, yoğun bir şekilde zihninizde inşa ediyorsunuz. Hikaye etme noktasında kalemi daha da inceldikçe, ustalaştıkça bu özelliği ona çok şey kazandıracak diye düşündüm.

Kitap boyunca okuyucunun neşelenmesi, gülmesi ve mizah havasının hiç kaybolmaması istenmiş belli ki. İlk gençlik hikayesi olması dolayısıyla bunu çok normal görebilirim. Amaç da bu sanırım. Fakat espriyi bir hikayenin içine yedirmek belki daha iyi olabilirdi diye düşündüm, her an canlı bir mizah ritmi muhafaza etmek zorunda hissetmeden. Tabi kitapta, bu sırıtan bir özellik değil. Ben sadece biraz mercekle inceliyorum diyelim. Yoksa gayet ciddi konular da işlenmiş. Erkek arkadaş ve namaz alışkanlığı gibi mesela. Gençlerle yakın herkes bilir ki, bu konular sık karşılaşılan, büyükleri korkutan meselelerdir. Bire bir çözüm önerileri yok kitapta ama duygu anlamında gençlik yakalanmaya çalışılmış.

Kitabı Sevgi İçigen resimlemiş. Sevgi hanımın çizimleri oldum olası sıcak ve güzel bulurum. Fakat ilk gençlik okuyucuları, bu çizimleri nasıl bulacak, biraz çocuksu derler mi merak ediyorum.

Not: Aynur'un annesi başı örtülü bir hanım. Yabancı erkeklerin yanında ve dışarı çıkarken örtünüyor. Fakat kitap kapağında açık resmedilmiş. Kapak bu canım. Bir sürü insan görecek onu. Bizden söylemesi.

Aynur Çimenlekesi ve Pek sıradan Ailesi
Halenur Gürbüz
İlk Gençlik Yayınları
Resimleyen: Sevgi İçigen
Nisan, 2013

Kitabı buradan satın alabilirsiniz.